Wyjeżdżając na zagraniczne wakacje własnym autem, należy zadbać o ubezpieczenie komunikacyjne. W tym poradniku wyjaśniamy, gdzie obowiązuje Zielona Karta, a gdzie wystarczy ochrona w ramach OC. Dowiesz się także, ile kosztuje Zielona Karta i czego dokładnie możesz się spodziewać, posiadając to ubezpieczenie.
Ochrona w ramach obowiązkowego OC działa na terytoriach 32 państw, które podpisały Porozumienie Wielostronne, a więc przede wszystkim w krajach członkowskich Unii Europejskiej i Europejskiego Obszaru Gospodarczego. W kilkunastu kolejnych państwach ubezpieczenie zadziała tylko wtedy, gdy właściciel samochodu posiada Zieloną Kartę. W tym poradniku wyjaśniamy, gdzie jest potrzebna Zielona Karta i jaką ochronę zapewnia to ubezpieczenie.
Co to jest Zielona Karta pojazdu?
Jest to potwierdzenie zawarcia ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych poza granicami Polski, w krajach należących do tzw. systemu Zielonej Karty. Informacje o tym, jakie kraje obejmuje Zielona Karta, są wymienione w dokumencie.
Zielona Karta OC dla właściciela pojazdu jest gwarancją, że ubezpieczyciel, który ją wydał, przejmie na siebie odpowiedzialność i w razie szkody będzie zobowiązany do wypłacenia odszkodowania w wysokości określonej w umowie ubezpieczenia lub limitach prawnych państwa, na którego terenie doszło do zdarzenia. Natomiast dla poszkodowanych w wypadkach jest informacją, że otrzymają świadczenie od kierowcy z zagranicy.
Umowę na ubezpieczenie samochodu Zielona Karta zawiera się na okres nie krótszy niż 15 dni oraz nie dłuższy niż 1 rok.
Ile kosztuje Zielona Karta?
Większość towarzystw oferuje ją jako bezpłatny dodatek do ubezpieczenia OC, inne pobierają za nią niewielką dopłatę. Z opłatą trzeba się liczyć również, gdy Zieloną Kartę chcemy zakupić w innym towarzystwie niż te, które sprzedało nam obowiązkowe OC.
Gdzie jest potrzebna Zielona Karta?
Ubezpieczenie Zielona Karta jest wymagane, jeśli wybieramy się do: Albanii, na Białoruś, Bośni i Hercegowiny, Czarnogóry, Iranu, Izraela, Maroko, Mołdawii, Macedonii, Rosji, Tunezji, Turcji lub na Ukrainę.
Warto wiedzieć także, że Zielonej Karty nie trzeba mieć, planując wyjazd do: Austrii, Andory, Belgi, Bułgarii, Chorwacji, Czech, Cypru, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Grecji, Gibraltaru, Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Islandii, Liechtensteinu, Litwy, Łotwy, Luksemburga, Malty, Monako, Niemiec, Norwegii, Portugalii, Rumunii, San Marino, Serbii, Słowacji, Słowenii, Szwajcarii, Szwecji, Wielkiej Brytanii, Włoch, Węgier, Wysp Normandzkich, Wyspy Man oraz Wysp Owczych. W tych krajach wystarczy posiadać ważną polisę OC.
Ubezpieczenie OC działa na terytorium krajów Unii Europejskiej oraz Europejskiego Obszaru Gospodarczego i uprawnia wszystkich posiadaczy zarejestrowanych w Polsce pojazdów (posiadających polskie tablice rejestracyjne) do poruszania się na tym obszarze. Wystarczy więc dowód osobisty, prawo jazdy, dowód rejestracyjny i polisa OC, aby bez okazywania jakichkolwiek dodatkowych dokumentów można było ruszyć w drogę.
Uwaga!
Osoby planujące poruszanie się własnym pojazdem poza wskazanym powyżej terytorium, muszą sprawdzić, na jakich warunkach jest to możliwe, np. w kilkunastu krajach umożliwia to Zielona Karta OC.
Zasięg terytorialny, zakres ochrony i obowiązek posiadania OC zostały zapisane w ustawie z 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.
Posiadacze pojazdów podlegających konieczności kupienia polisy powinni w pierwszej kolejności wiedzieć, że jest to ochrona przed finansowymi konsekwencjami szkód, które spowodują w związku z użytkowaniem samochodu, na zdrowiu i mieniu osób trzecich. Rekompensatę poszkodowanym wypłaca w ich imieniu zakład ubezpieczeń – do sumy 5 mln euro po szkodach na osobie i 1 mln euro po szkodach na mieniu.
Uwaga!
Ubezpieczenie OC obejmuje ochroną nie tylko szkody powstałe w trakcie jazdy, ale także wyrządzone podczas wsiadania i wysiadania z pojazdu, przy załadunku i rozładunku, w czasie zatrzymania i postoju oraz garażowania.
Posiadacze ubezpieczenia powinni pamiętać, że w ściśle określonych sytuacjach ubezpieczyciel nie odpowiada za spowodowane przez nich szkody. Są to:
- szkody wyrządzone na ubezpieczonym pojeździe (przez właściciela lub kierującego nie będącego właścicielem),
- uszkodzenia przewożonych za opłatą ładunków, przesyłek lub bagażu,
- szkody polegające na utracie gotówki, biżuterii lub papierów wartościowych,
- zanieczyszczenie lub skażenie środowiska.
W przypadku szkód wyrządzonych umyślnie, pod wpływem alkoholu lub środków odurzających, przez kierującego prowadzącego kradziony pojazd, nie posiadającego uprawnień lub zbiegłego z miejsca wypadku, ubezpieczyciel lub Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny mogą dochodzić od kierowcy zwrotu wypłaconych poszkodowanym pieniędzy.
