FAQ

Odstąpienie od umowy ubezpieczenia Autocasco

Jeżeli umowa ubezpieczenia Autocasco została zawarta na okres dłuższy niż 6 miesięcy, odstąpić od niej można w ciągu 30 dni od dnia jej zawarcia. Dla przedsiębiorców termin ten jest krótszy i wynosi 7 dni. Do takiego odstąpienia nie jest potrzebna zgoda Towarzystwa Ubezpieczeń, a jedynie oświadczenie w tym zakresie. Pozostaje obowiązek zapłaty składki za okres, w którym umowa obowiązywała.

Odmowa wypłaty odszkodowania przez Towarzystwo Ubezpieczeń z tytułu polisy Autocasco

Towarzystwo Ubezpieczeń może odmówić wypłaty odszkodowania z tytułu kradzieży w przypadku niespełnienia warunków zawartych w umowie Autocasco. Należy dobrze zapoznać się z warunkami umowy jeszcze przed jej podpisaniem, aby wiedzieć które trzeba spełnić względem Towarzystwa Ubezpieczeń w przypadku kradzieży pojazdu (patrz: kradzież pojazdu)

Ubezpieczenie Autocasco standardowo nie obejmuje szkód powstałych:

  • w pojeździe stanowiącym własność innej osoby niż wymieniona jako właściciel w dokumencie ubezpieczenia,
  • z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa właściciela pojazdu oraz wszelkich innych osób upoważnionych do użytkowania pojazdu,
  • podczas kierowania pojazdem przez ubezpieczonego lub upoważnionego kierowcę w stanie po użyciu alkoholu, narkotyków, środków odurzających, substancji psychotropowych,
  • podczas kierowania pojazdem przez ubezpieczonego lub upoważnionego kierowcę nie posiadającego uprawnień do kierowania ubezpieczonym pojazdem,
  • w czasie ruchu pojazdem, gdy pojazd nie był dopuszczony do ruchu w przypadku pojazdów podlegających rejestracji – gdy w chwili zaistnienia szkody pojazd nie był zarejestrowany lub nie posiadał ważnego badania technicznego o ile brak badań technicznych miał wpływ na powstanie lub rozmiar szkody,
  • w okolicznościach innych niż podane w zgłoszeniu szkody,
  • w wyposażeniu pojazdu nie określonym we wniosku,
  • wskutek przywłaszczenia pojazdu,
  • w wyniku bieżącej eksploatacji,
  • podczas używania pojazdu jako narzędzia przestępstwa,
  • wskutek działań wojennych, a także powstałych wskutek użycia pojazdu w związku z obowiązkowymi świadczeniami na rzecz wojska i policji,
  • w pojazdach nielegalnie wprowadzonych na terytorium Polski,
  • w następstwie użytkowania pojazdu niezgodnie z jego przeznaczeniem, a także zaistniałych wskutek niewłaściwego załadowania i przewożenia ładunku lub bagażu,
  • w wyniku uszkodzenia lub zniszczenia ogumienia, chyba że powstały one wskutek działania osób trzecich lub powstały jednocześnie z uszkodzeniem lub zniszczeniem innych części pojazdu, objętych ochroną ubezpieczeniową AC,
  • w elementach uszkodzonych i nie naprawionych przed zawarciem umowy,
  • wskutek kradzieży pojazdu, gdy kierujący wysiadł z pojazdu, pozostawiając wewnątrz kluczyki lub sterownik służący do otwarcia lub uruchomienia pojazdu bez ich zabezpieczenia z należytą starannością przed możliwością uruchomienia pojazdu przez osobę niepowołaną (nie dotyczy kradzieży, która została dokonana z użyciem przemocy),
  • wskutek kradzieży pojazdu w przypadku nienależytego zabezpieczenia kluczyków lub sterowników służących do otwarcia lub uruchomienia pojazdu lub dokumentów pojazdu polegającego w szczególności na pozostawieniu lub przechowywaniu wyżej wskazanych przedmiotów lub dokumentów w miejscu, w którym mają do nich dostęp osoby nieupoważnione (nie dotyczy kradzieży, która została dokonana z użyciem przemocy),
  • wskutek kradzieży pojazdu w przypadku nie zabezpieczenia pojazdu zgodnie z jego konstrukcją i nie uruchomienia wszystkich urządzeń zabezpieczających pojazd przed kradzieżą, określonych we wniosku o zawarcie umowy ubezpieczenia (nie dotyczy kradzieży, która została dokonana z użyciem przemocy).

Szkoda całkowita w ubezpieczeniu Autocasco

Szkoda całkowita, w ramach ubezpieczeń Autocasco (inaczej niż w ubezpieczeniu OC komunikacyjnym), to takie uszkodzenia, których koszt naprawy przekroczy określoną procentowo w warunkach umowy (OWU) wartość samochodu będącą na progu ekonomicznej opłacalności naprawy uszkodzonego pojazdu. Zazwyczaj jest to od 60% do 80% wartości rynkowej pojazdu. Zakwalifikowanie szkody jako całkowitej powoduje zmianę sposobu wyliczenia odszkodowania. Odszkodowanie nie będzie wówczas wypłacone na podstawie przewidywanej wysokości kosztów naprawy, a na podstawie różnicy pomiędzy wartością pojazdu przed szkodą, a wartością wraku. Wycena ta powinna uzasadniać przekroczenie ustalonego progu. Jeżeli wykonawca naprawy wykona ją taniej, podstawą do żądania pokrycia szkody będą rachunki dokumentujące usunięcie szkody oraz zaświadczenie z wynikiem badania technicznego. Uwarunkowane jest to również zapisami znajdującymi się w warunkach umowy (OWU).

Franszyza redukcyjna – Udział własny

Udział własny to wysokość potrącenia z odszkodowania w każdej zgłoszonej szkodzie, najczęściej określona procentowo (od 5 do 50%. ) lub rzadziej kwotowo. Od wysokości udziału własnego zależy wysokość składki tzn. im wyższy udział własny tym niższa składka i odwrotnie. Oznacza to, że otrzymamy odszkodowanie pomniejszone o określony w umowie udział własny. Zawierając umowę ubezpieczenia udział własny można zazwyczaj wykupić poprzez zapłatę dodatkowej składki. Oznacza to, że Towarzystwo Ubezpieczeń wypłaci odszkodowanie nie redukowane o wartość udziału własnego, jeśli wykupione zostanie w pełnej wysokości.

Oględziny pojazdu

Wymóg przeprowadzenia oględzin jest uzależniony od procedur konkretnego Towarzystwo Ubezpieczeń.

Suma ubezpieczenia a wartość pojazdu

W momencie zawierania umowy ubezpieczenia Autocasco deklaruje się wartość ubezpieczanego pojazdu, na podstawie której określana jest suma ubezpieczenia, jak też wysokość składki. Należy pamiętać, aby precyzyjnie określić wartość pojazdu. Podanie wartości pojazdu wyższej niż faktyczna nie powoduje, że pojazdu otrzymamy wyższe odszkodowanie. Podstawą do wypłaty odszkodowania będzie dokonana przez Towarzystwo Ubezpieczeń szczegółowa wycena wartości pojazdu na dzień powstania szkody (niekiedy na dzień wypłaty odszkodowania) i nie koniecznie będzie to suma ubezpieczenia, którą określono przy zawieraniu ubezpieczenia. Zawyżenie sumy ubezpieczenia spowodować może jedynie zwiększeniem wysokości składki.

Należy zwrócić uwagę na definicję sumy ubezpieczenia zawartą w warunkach umowy (OWU). Towarzystwa Ubezpieczeń często określają sumę ubezpieczenia jako ustaloną aktualną, tj. rzeczywistą wartość pojazdu, nie przekraczającą jego wartości rynkowej. Suma ta przedstawiana jest na podstawie wyceny rzeczoznawcy lub danych zamieszczonych w fachowych katalogach. W takim przypadku Towarzystwo Ubezpieczeń bierze odpowiedzialność za prawidłowe ustalenie sumy ubezpieczenia i przy wypłacie odszkodowania za skradziony pojazd lub po szkodzie całkowitej, nie powinno zmniejszyć wartości pojazdu. Może tak się zdarzyć, jeśli do szkody doszło po upływie dłuższego czasu od daty zawarcia umowy. Jeżeli sumę ubezpieczenia zdefiniowano jako wartość rynkową pojazdu (z podaniem źródła wyceny np. Eurotax, Info-Ekspert), Towarzystwo Ubezpieczeń przy ustaleniu odszkodowania powinno obliczyć wartość pojazdu w oparciu o wartość rynkową, ustaloną na podstawie tego samego źródła wyceny (tj. Eurotax, Info-Ekspert). Natomiast jeżeli w warunkach umowy (OWU) znajduje się zapis, iż suma ubezpieczenia jest ustalana przez ubezpieczającego, oznacza to, że to ubezpieczający pojazd jest odpowiedzialny za ustalenie sumy ubezpieczenia w odpowiedniej wysokości, a Towarzystwo Ubezpieczeń nie ponosi odpowiedzialności za zawyżenie lub zaniżenie sumy ubezpieczenia, jeśli taka miała miejsce. Po powstaniu szkody, w przypadku zaniżenia sumy ubezpieczenia pojazdu w stosunku do jego wartości rynkowej, Towarzystwo Ubezpieczeń wyliczy odszkodowanie w proporcjonalnej wysokości, w jakiej pozostaje suma ubezpieczenia do wartości rynkowej pojazdu.

OWU, czyli ogólne warunki ubezpieczenia

OWU to najważniejszy dokument dotyczący ubezpieczenia Autocasco. Określa obowiązki posiadacza polisy oraz Towarzystwa Ubezpieczeń wynikające z zawartej umowy. Wskazuje na sytuacje, w których Towarzystwo Ubezpieczeń wypłaci odszkodowanie. Zawiera katalog zdarzeń, czyli wyłączeń odpowiedzialności, w przypadku których nie możemy domagać się pokrycia strat od Towarzystwa Ubezpieczeń. OWU określają ponadto procedurę przy wypłacie odszkodowania (np. sposób określenia wysokości odszkodowania).

Niekorzystanie z samochodu a obowiązek opłacenia OC

Ubezpieczenie OC jest ubezpieczeniem obowiązkowym. Fakt nie korzystania z zarejestrowanego auta nie zwalnia z obowiązku opłacenia składki i wznawiania polisy na kolejne okresy. Zawieszenie płatności może mieć miejsce tylko w przypadkach ściśle określonych w Ustawie o ubezpieczeniach obowiązkowych, UFG i PBUK Art. 33 np. po wyrejestrowaniu pojazdu lub upadku Towarzystwa Ubezpieczeń

Szkody, za które Towarzystwo Ubezpieczeń nie wypłaci odszkodowania z tytułu polisy OC

Trzeba pamiętać, że zgodnie z przepisami ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Towarzystwo Ubezpieczeń w ramach ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych nie odpowiada za szkody:

  • polegające na uszkodzeniu, zniszczeniu lub utracie mienia, wyrządzone przez kierującego posiadaczowi (właścicielowi) pojazdu mechanicznego; dotyczy to również sytuacji, w której posiadacz pojazdu mechanicznego, którym szkoda została wyrządzona, jest posiadaczem lub współposiadaczem pojazdu mechanicznego, w którym szkoda została wyrządzona. To ograniczenie nie obejmuje szkody wyrządzonej w mieniu, jeżeli pojazdy mechaniczne uczestniczące w zdarzeniu są przedmiotem umowy leasingu zawartej przez posiadaczy tych pojazdów z tym samym finansującym lub zostały przewłaszczone przez posiadaczy tych pojazdów na tego samego wierzyciela lub które są przedmiotem zastrzeżenia własności rzeczy sprzedanej na rzecz tego samego wierzyciela.
  • wynikłe w przewożonych za opłatą ładunkach, przesyłkach lub bagażu, chyba że odpowiedzialność za powstałą szkodę ponosi posiadacz innego pojazdu mechanicznego niż pojazd przewożący te przedmioty;
  • polegające na utracie gotówki, biżuterii, papierów wartościowych, wszelkiego rodzaju dokumentów oraz zbiorów filatelistycznych, numizmatycznych i podobnych;
  • polegające na zanieczyszczeniu lub skażeniu środowiska.

Kto musi mieć OC i co grozi za brak ubezpieczenia?

Do zakupu ubezpieczenia komunikacyjnego OC zobowiązani są wszyscy bez wyjątku posiadacze pojazdów samochodowych, motorowerów i motocykli, ciągników rolniczych, przyczep, pojazdów wolnobieżnych (z wyłączeniem tych należących do rolnika i użytkowanych w związku z posiadaniem gospodarstwa rolnego).

Uwaga!

Właściciele muszą mieć ważne ubezpieczenie OC przez cały okres, w którym pojazd jest zarejestrowany. Niezależnie od tego, czy jest on użytkowany, czy nie.

Za niespełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia OC grozi kara nakładana przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny. Posiadacze samochodów osobowych, ciężarowych oraz pozostałych pojazdów (m.in. motocykli czy skuterów) jeżdżący bez polisy zobowiązani są do zapłaty odpowiednio 200%, 300% oraz 30% ustalonej przez Radę Ministrów na dany rok kalendarzowy płacy minimalnej. Kary w maksymalnej wysokości zapłacą osoby, które nie będą miały ważnego ubezpieczenia przez czas dłuższy niż 14 dni. Do 3 dnia bez OC włącznie naliczane jest 20% stawki, a od 4 do 14 dnia – 50% pełnej kary.

Suma gwarancyjna ubezpieczenia OC

Suma gwarancyjna jest to górna granica odpowiedzialności Towarzystwa Ubezpieczeń w przypadku ubezpieczenia OC.

Towarzystwo Ubezpieczeń odpowiada do wysokości sumy gwarancyjnej obowiązującej na terytorium państwa, w którym miało miejsce zdarzenie ubezpieczeniowe.

Wysokość minimalnych sum gwarancyjnych uległa podwyższeniu w wyniku dostosowywania polskiego prawa do standardów europejskich. Dla umów zawartych przed 10 grudnia 2009 r. sumy gwarancyjne nie mogły być niższe niż:

  • szkody osobowe – 1 500 000 euro w odniesieniu do jednego zdarzenia, którego skutki są objęte ubezpieczeniem bez względu na liczbę poszkodowanych;
  • szkody w mieniu – 300 000 euro w odniesieniu do jednego zdarzenia, którego skutki są objęte ubezpieczeniem bez względu na liczbę poszkodowanych;

Dla umów zawartych w okresie 11 grudnia 2009 r. – 10 czerwca 2012 r.:

  • szkody osobowe – 2 500 000 euro;
  • szkody w mieniu – 500 000 euro;

Dla umów zawartych od 11 czerwca 2012 r.:

  • szkody osobowe – 5 000 000 euro;
  • szkody w mieniu – 1 000 000 euro.

Podstawę prawną stanowi Art. 36 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Towarzystwo Ubezpieczeń Komunikacyjnych. (Dz.U. 2003 nr 124 poz. 1152 z późn. zm.)

Okres ubezpieczenia OC

Po drogach w Polsce nie mogą poruszać się pojazdy nieposiadające OC. W związku z tym, gdy pojazd zakupiony od dealera lub sprowadzony z zagranicy nie posiada OC, polisę należy wykupić najpóźniej w dniu jego rejestracji, ale nie później niż z chwilą wprowadzenia go do ruchu. W przypadku kupna używanego pojazdu, który nie posiada ważnego ubezpieczenia OC należy je wykupić jeszcze tego samego dnia

W większości przypadków umowę ubezpieczenia zawiera się na okres 12 miesięcy, choć istnieje również możliwość zawarcia tzw. „umowy ubezpieczenia krótkoterminowego” na czas nie krótszy niż 30 dni.

Uwaga!

Odpowiedzialność ubezpieczyciela rozpoczyna się zgodnie z datą zawartą w umowie ubezpieczenia i obowiązuje przez rok, aż do dnia poprzedzającego dzień podpisania umowy. Gdy minie termin umowy, przedłużana jest ona automatycznie, chyba że pojazd został sprzedany.

Kto jest zobowiązany do zawarcia umowy ubezpieczenie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych

Zgodnie z prawem obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia OC komunikacyjnego obliguje każdego posiadacza pojazdu mechanicznego. Polisa ta ubezpiecza szkody powstałe w związku z ruchem tego pojazdu.
Właściciel zarejestrowanego na terytorium Polski pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, motoroweru i przyczepy (z wyłączeniem pojazdu, w odniesieniu do którego państwem umiejscowienia ryzyka jest państwo Unii Europejskiej, w którym pojazd ma być zarejestrowany) obowiązany jest posiadać ochronę ubezpieczeniową przez cały okres, w którym pojazd jest zarejestrowany. Nie dotyczy to zarejestrowanych pojazdów historycznych.

Obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia OC powstaje:

  • najpóźniej w dniu pierwszej rejestracji pojazdu mechanicznego na terytorium Polski (z wyjątkiem pojazdów historycznych), ale nie później niż z chwilą wprowadzenia pojazdu do ruchu,
  • przed wprowadzeniem do ruchu pojazdu wolnobieżnego, pojazdu historycznego, pojazdu mechanicznego niezarejestrowanego,
  • najpóźniej w dniu rozwiązania dotychczasowej umowy w związku z jej wypowiedzeniem w przypadku określonych w art. 28 ust.1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych (Dz.U. 2003 nr 124 poz. 1152) (patrz: Okres ubezpieczenia OC),
  • najpóźniej w dniu ustania odpowiedzialności firmy ubezpieczeniowej (np. w wyniku likwidacji lub upadłości towarzystwa),
  • przed przekroczeniem granicy, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym zarejestrowanym za granicą nie posiada ważnej Zielonej Karty lub ubezpieczenia granicznego,
  • przed wprowadzeniem do ruchu pojazdów mechanicznych, które nie zostały zarejestrowane,
  • przed wprowadzeniem do ruchu pojazdów wolnobieżnych oraz pojazdów historycznych, które nie zostały dopuszczone do ruchu,
  • najpóźniej w dniu rozwiązania dotychczasowej umowy (ubezpieczenia granicznego lub wygaśnięcia okresu ważności Zielonej Karty) oraz w przypadkach określonych w art. 31 ust. 1 i 4 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych (Dz.U. 2003 nr 124 poz. 1152).

Pojazdy mechaniczne, które muszą być objęte ochroną ubezpieczeniową OC:

  • pojazdy samochodowe,
  • motorowery i motocykle,
  • ciągniki rolnicze,
  • przyczepy,
  • pojazdy wolnobieżne (z wyjątkiem pojazdów wolnobieżnych należących do rolnika i użytkowanych w związku z posiadaniem przez niego gospodarstwa rolnego).

Umowa ubezpieczenia obowiązkowego nie może obejmować ubezpieczeniem okresu poprzedzającego zawarcie tej umowy.
Ustalenia spełnienia lub nieistnienia obowiązku ubezpieczenia można dochodzić przed sądem powszechnym.

Wyjątek od powyższych reguł dotyczących obowiązku ubezpieczenia dotyczy członków sił zbrojnych państw obcych oraz ich personelu cywilnego, będących posiadaczami pojazdów mechanicznych sił zbrojnych tych państw i przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach umów międzynarodowych ratyfikowanych w trybie art. 89 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.